21 Aralık 2011 Çarşamba

Enerji Oranı Düşük Bir Yazı

İnanamıyorummm! Sanırım şuanda bloguma yazı yazıyorum. Ama gözüm korktuğundan en son yazımın tarihine bakamıyorum :)
Dün itibariyle bu dönemin sınavlarını bitirmiş bulunuyorum. Hemen sevinmeyin canım, sadece vize kısmını. Sonuçta benim bugün çok ama çok mutlu olmam gerekiyor. Öyle miyim? Tam olmasa da, sayılır işte. Çünkü bizim okulda vizeler, quizler, sunumlar, finaller bitmez. Nefes almana katiyen izin yoktur. Hemen benim üzerimden bir örnek vereyim : Vizelerim bitti ya, hani ben şimdi özgürüm ya, hani gece geç saatlere kadar kitapların arasında gömülü kalıp,gözlerimi satırlar arasında bir o yana bir bu yana gezdirip, sonra da sabahın erken saatlerinde kalkıp tekrar kitaplar, defterler arasında yüzüyorum ya, işte o kişi ben oluyorum. Şimdi rahat olduğumu duyan okulum, önüme bir sürü sunum veriyor ve yap bunları diyor bana. Sadece iki hafta veriyorum sana. Sadece yap! Diyelim bunları da atlattım bir şekilde. Peki ya sonra? Sonrası finaller işte... Sözde hayatımın en güzel yaşını yaşıyorum! Öyle diyorlar büyükler. Doğru diyorlar da çevre faktörü tüm bunları silip ya yok ediyorsa? Hemen suçu atabileceğin birini buldun demeyin. Anlatıyorum işte olanları canım :)


Özleyen varsa diye şurada iki satır yazma çabası içerisindeyim. Fark etmişsinizdir mutlaka :) Lakin ben bile kendimi özlüyorum buaralar. Bir yoğunluktur aldı başını gidiyor. Kendimi görecek halim yok.. Neyse, bunlar da geçecek sonunda. Geçecek değil mi?